ამ დღიურის წარმოება, როგორც ვატყობ, და ფაქტიცაა, 1998 წლის 27 აპრილიდან დამიწყია. ეს არის პერიოდი (მარტი-ივლისი), როცა საერთაშორისო ფონდ "აირექსის” (IREX) სამეცნიერო გრანტით მისურის შტატის კოლუმბიის უნივერსიტეტის ჟურნალისტიკის ფაკულტეტზე სამთვიან საკვალიფიკაციო კურსს გავდიოდი საგაზეთო ბიზნესში. დღიურის წერა სავალდებული დავალება იყო, რომელიც შემდეგ უფრო ოფიციალური და ვრცელი ფორმით ინგლისურ ენაზე ჩავაბარე უნივერსიტეტის ჟურნალისტიკის ფაკულტეტის საერთაშორისო ურთიერთობების განყოფილებას და "აირექსის” სათაო ოფისს საბოლოო ანგარიშის სახით. რაც შეეხება წინამდებარე ჩანაწერებს, ისინი ჩემთვის დავიტოვე, ყოველი შემთხვევისათვის, ეგებ რამეში გამომადგესმეთი. ეტყობა მაშინ, საყოველთაო არეულიბის დროს საქართველოში, სადღაც მიმეკარგა და ახლა სრულიად შემთხვევით, ჩემს კომპიუტერულ აქივში მასალების გადახალისება გადაწყობის დროს წავაწყდი.
თქვენ წარმოიდგინეთ, ჩანაწერები 12 განვლილი წლის შემდეგაც ერთობ პრაქტიკული და ინფორმატიული მომეჩვენა. მართალია, ის რაც ამერიკული პრესის სინამდვილიდან მაშინ, ოთხმოცდაათიან წლებში ჩემს აღფრთოვანებას და გაკვირვებას იწვევდა, ახლა საქართველოშიც ასე თუ ისე დანერგილი და ფეხმოკიდებულია, თუმცა, ბევრი რამ კვლავაც სიახლედ, სასარგებლო მაგალითად და გასათვალისწინებელ ფაქტორად მიმაჩნია. ამ ჩანაწერებში არაა ასახული ჩემი ვიზიტი კალიფორნიის ცნობილ მედია ჰოლდინგში და საგაზეთო ქსელ "ბიზნეს ჯორნალში”, ასევე, კომპიუტერულ სასწაულში _ "სილიკონ ველიში” და სხვა. ამის მიზეზი კი ის იყო, რომ ჩემი სტიპენდიის დრო იწურებოდა და წერა პირდაპირ ინგლისურად გავაგრძელე, ამ დღიურს კი აღარ მივბრუნებივარ.
ჰოდა, თუ ჩემი ამერიკული გაუშალაშინებელი დღიური ოდნავ მაინც დააინტერესებს მკითხველს, ხოლო პრესის მუშაკებს კი თითო-ოროლა საინტერესო იდეას მაინც მიაწვდის, ჩავთვალოთ, რომ ტყუილად არ დავმშრალვარ მისურის უნივერსიტეტის ჟურნალისტიკის სლოლაში ("მისური ჯეი სქულ” _ ასე ეძახის მას მოფერებით ამერიკის მთელი მედია და ერთხმად აღიარებს ამერიკული ჟურნალისტიკის აკვნად) და ჩემთვის და ქართული საგაზეთო სივრცისთვის რაღაც სასარგებლი მაინც გამომიყოლებია იქიდან.