სტატიების კატალოგი

ნინო გედენიძე

თბილისი პატარა ქალაქიაო ხშირად ვიმეორებთ და საოცარი სისწრაფით გავრცელებულ ტყუილმართალს ამით ვხსნით. Eამ ტყუილმართლიდან კი უმრავლესობა როგორი სისწრაფითაც ვრცელდება, ისევე მალე ეძლევა მივიწყებას.
სამი ათეული წლის წინ თბილისი კიდევ უფრო პატარა და მცირერიცხოვანი იყო, მაგრამ ამით არ აიხსნება მაშინდელი ტკივილის დღემდე გაუყუჩებლობა და არც მხოლოდ იმით ,რომ 29 წლის ასაკში ის უკვე შემდგარი მწერალი იყო, თუმცა ყველა მისი კრებული გარდაცვალების შემდეგ გამოიცა.

"ნოდარი ცოცხალია, ვიდრე მის წიგნებს ბეჭდავენ"

დაიბეჭდა გაზეთ "ყველა სიახლეში", თებერვალი, 2011

"არც მოგიწოდებთ, არც გაწონებთ, უბრალოდ, გირჩევთ ახალგაზრდა ქართველებო, წაიკითხეთ, დაუკვირდით, გაითავისეთ თორნიკე გურჯინთახის რომანი...დაე, სიძულვილზე გაიმარჯვოს სიყვარულმა."

ინტერვიუ თორნიკე გურჯინთახთან
25 იანვარი, 2011

By Paul Hemp

PAUL HEMP has conducted professional seminars on business and economic reporting in numerous countries with developing economies, including Nigeria, India, Slovakia and Bulgaria. He has been a reporter for The Wall Street Journal in London and Brussels, a business reporter and editor for The Boston Globe and a staff writer and editor for The Boston Globe Magazine. He is currently a senior editor for the Harvard Business Review.
The International Center for Journalists was established in 1984 to improve the quality of journalism worldwide through professional training, fellowships and exchanges. During the past 20 years, ICFJ has worked with more than 16,000 journalists from 174 countries. The Center is an independent nonprofit institution based in Washington, D.C.

მეორე წერილი კი, ორი წლის შემდეგ, მიიღო ჟემალ თოფურიძის მეუღლემ მანანა დუმბაძემ

გია არგანაშვილი მანანა დუმბაძეს:

ჩემთვის ჯემალ თოფურიძე 80-იანი წლების ერთ-ერთი ყველაზე საინტერესო მწერალია. ქალბატონო მანანა, თუ დაგაინტერესებთ, გადახედეთ ამ წერილს. ამ 4-5 წლის უკან არის დაწერილი.

ტყავისყდიანი ყვითელი ბლოკნოტი. გაცრეცილ, ვარდისფერ ფურცლებზე ჩაწერილი ოთხი ლექსი (მეხუთეს დიდი ნაფლეთი ამოგლეჯილია) _ 1976 წელი.
ჯემალ თოფურიძემ თავისი პირველი მოთხრობაც, “ლექსო”, შუა სამოციან წლებში (1975) გამოაქვეყნა ჟურნალ “ცისკარში”. პირველი წიგნი “დიოსკურია ზღვაში ჩაძირული ქალაქია” მისი გარდაცვალებიდან ერთი წლის შემდეგ, 1979 წელს გამოვიდა. ჯემალ თოფურიძის მთელი შემოქმედება სულ ცხრამეტი მოთხრობისგან და რამდენიმე ჟურნალისტური სტატიისაგან შედგება. ლექსები მის არქივში არავის უნახავს .

ვფიქრობ, იგი დედამისმა, გუგული დიასამიძემ, თავისთვის შეინახა და სიცოცხლის ბოლომდე ჩანთით ატარა. მერე იქ დარჩა, სადაც გარდაიცვალა _ თავის დასთან, ტუსა დიასამიძესთან. შარშან, გარდაცვალებამდე რამდენიმე კვირით ადრე ქალბატონმა ტუსამ ეს ბლოკნოტი მისი ძმის და ჯემალის უსაყვარლესი ბიძის, ნიაზ დიასამიძის ვაჟს თემურს გადაულოცა. თემურმა კი სულ ახლახან მე გადმომცა.
ასე გავიგე, რომ ჯემოს თურმე ლექსიც დაუწერია _ ოთხი ლექსი (მეხუთე ეტყობა თავად ამოხია ბლოკნოტიდან). ჯემალის ხელით ჩაწერილი ლექსი პირველად რომ დავინახე, გავოგნდი, მართლა მისია მეთქი, წამით ისიც კი გავიფიქრე, მაგრამ პირველივე სტროფიდან ვიცანი ჯემოს ხასიათი, მისი ფრაზა, მზერა, მისი სევდა და ჩუმი, ირონიანარევი იუმორი. მომეჩვენა, რომ ეს ლექსად დაწერილი მისი ძველი, დაკარგული ოთხი მოთხრობაა, რომლებმაც ოცდაცამეტწლიანი შორეული მოგზაურობის შემდეგ როგორც იქნა მიაღწიეს საკუთარ ნავსაყუდლამდე.

მანანა დუმბაძე
2010